27, మార్చి 2011, ఆదివారం

ఎంత కన్నీరోలికితే రెండు దేహాలు, ఒకటే ఆత్మ నిన్నా మొన్నటి పాతకాలపు మురికి మాట ఒక దేహం లో ఇమడని రెండు ఆత్మలు ఇవ్వాల్టి సరి కొత్త తాజా తాజా ఉద్యమాల పాట రెండు కళ్ళు ఒక దానిని మరొకటి చూసుకోలేవు రెండు దేహాలు ఒక దాని తో మరొకటి సంగమించ లేవు తరచు రజ్జూ సర్ప భ్రాంతి కి గురవుతూ వుంటాయి సర్పం కాటేస్తుందని తెలిసీ కౌగలించు కుంటాయి ముందు పూల గుత్తి తో పలకరించి వెనుక విచ్చు కత్తి తో సంహరిస్తుందనితెలిసీ పై పై న ప్రేమలు నటిస్తూ వుంటాయి ఎవరి విగ్రహాలకు వాళ్లే పూల మాలలు వేసుకుని ఎవరి ఆత్మలకు వాళ్ళే కొత్త శరీరాలని ఇచ్చుకుని ఎంత కాలమైనా సహజీవన మోసం చెస్తూనె వుంటాయి ఎవరో ఒకరిని ద్వేషించానిదే మరొకరిని ప్రేమించ లేమా అన్నాడొకడు ద్వేషించ డానికె సమయం సరిపోదే ప్రేమించ డానికి తీరిక ఎక్కడిదని వా పోతాడొకడు ప్రేమల్లేని, ద్వేషాల్లేని శూన్యాకాశ శిధిలాల కింద బైరాగి ఒకడు శరీరాన్ని అంతటిని ఒక స్వరం గా మల్చుకుని పాడుతుంటే లోక మంతా ... చెవిటిదై పోతుంది చీకటిలో నల్ల పిల్లిని వెతికే అన్ధురాలవుతుంది నెమలి కంట ఎంత కన్నీరోలికితే ఒక్క మేఘం వర్షిస్తుంది ? శత సహస్ర దళ వికశిత జీవితాలేన్ని ఆత్మ హత్యించుకుంటే ఒక్క రాష్ట్రం సిద్దిస్తుంది ?? ........................................................ వంశీ కృష్ణ

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి